Literatuur
- Wolff, Melchior de, "Een klein beest in een groot beest". In: Kunstschrift, 1994-nr 4 (themanummer 'De Olifant'), blz. 6-11 (Alexander de Grote maakte enkele krijgsolifanten buit op de Perzen. "Zeker drie eeuwen lang heeft de olifant deze militaire functie, de 'tank van de oudheid', vervuld. Tijdens de Syrische oorlogen van de 3de eeuw voor Christus moeten honderden dikhuiden zijn gebruikt door zowel Seleuciden als Ptolemaeën. In de legers van Pyrrhus werden Aziatische olifanten ingezet, en zoals bekend mobiliseerde Hannibal zijn Afrikaanse olifanten tegen de Romeinen. De aantallen die in dit verband worden genoemd variëren, maar het staat vast dat alleen al in Carthago tijdens de Punisische oorlogen driehonderd olifantenstallen waren ingericht. Vermoedelijk is het aan deze strategische versie van het dier toe te schrijven dat er tot diep in de middeleeuwen de meest karikaturale voorstellingen van olifanten werden gemaakt: onwaarschijnlijk gevormde, varkensachtige wezens, die stenen vestingtorens op hun rug droegen van waaruit soldaten of ridders met katapult of pijl en boog de tegenstander onder vuur namen")
- Run, Anton van, "Hi Sunt Elephantes. olifanten in de middeleeuwse kunst". In: Kunstschrift, 1994-nr 4 (themanummer 'De Olifant'), blz. 12-15 (met diverse afbeeldingen van krijgsolofanten)
- Koomen, Arjan de, "Een olifant in diplomatieke dienst. Het verhaal van Hanno". In: Kunstschrift, 1994-nr 4 (themanummer 'De Olifant'), blz. 18-22 (betreft 16e-eeuwse olifant, oorspronkelijk krijgsolifant, na omzwervingen uiteindelijk te bewonderen in de stallen van Het Vaticaan)
- Jongh, E. de, "Koninklijke dikhuiden opgezadeld met deugd en moraal". In: Kunstschrift, 1994-nr 4 (themanummer 'De Olifant'), blz. 30-37 (Over de karaktereigenschappen - al dan niet vermeend - die de olifant werden toegedicht, en de daarmee samenhangende symbolische betekenis van het beeld van de olifant in de beeldende kunst. In 'Iconologia' door Cesare Ripa, Nederlandse vertaling 1644, staan twee betekenissen van de olifant: onder 'Sachtmoedigheyt' en, met een verwijzing naar Plinius, in de paragraaf 'Godsdienst': "de olifant uitverkoren als attribuut van de gepersonifieerde religie, zoals hij in de bestiaria uit de voorgaande periode Christus kon symboliseren, of Maria: de strijdolifant met een toren vol krijgers op zijn rug gold in de middeleeuwen wel als het beeld van Maria die de Kerk draagt")
- Dumas, Colette & Georges Puchal, L'imagier de Fréjus. Les plafonds du cloître de la cathédrale. Paris (Editions du patrimoine, Centre des monuments nationaux), 2001 [95 blz. ISBN 978.2.85822.331.2]. Hierin: blz. 76 (deze olifant draagt een (leeg) plateau voor krijgers; de slurf is niet overtuigend afgebeeld), 84 (deze olifant draagt een (leeg) plateau, afgebeeld met kantelen).
- Heres, Thea L., Midden- en Zuid-Italië, deel in de serie 'Dominicus'. Haarlem (Gottmer), 2005 2e druk [279 blz. ISBN 90.257.4037.5]. Hierin "Krijgsolifanten op een bord uit Capua, 3e eeuw voor Christus. Villa Giulia, Rome": blz. 105.